Swětki
Swětki su kradu kśesćijański swěźeń a maju swój zakład w Swětem pismje.
W Pósołskich statkach 2, 1-8 hulicujo se wó hulaśu Swětego Ducha na huknikow. Ako hognjece jězyki jo Swěty Duch pśez hucobnikow pśišeł a hustatkował, až wóni w młogich cuzach rěcach su prjatkowali. Wót 6. stolěśa jo se Swěty Duch pśestajił ako gołub, kótaryž se do źinsajšnego ako symbol swětkownego swěźenja wiźi. Zrazom swěśe se swětki ako załožeński swěźeń prědneje kśesćijańskeje wósady a cerkwje zewšym.
Mě Pfingsten za „swětki“ wótwóźujo se wót słowa "Pentekoste", to jo grichiske słowo za „pěśźaset“. Swětki se swěśe pla kśesćijanow cełego swěta 50 dnjow pó jatšach, to groni kalendariski pópšawem akle swětkowne pónjeźele. Zrazom jo to zakóńcenje jatšownego swěźeńskego casa.
W Smogorjowje su se swětki ako husoki cerkwiny swěźeń swěśili. Luźe su namšu šli, až do 1950tych lět do Prjawóza do cerkwje.
Wšuźi su se pó starem nałogu źurja a wrota ze zelenymi brjazowymi gałuzami pyšnili. Take su byli zrazom symbol swětkow. Luther jo pśestajił 118. psalm Swětego pisma z „… Hupyšnijśo te swěźenje z lebinami až k tym rogam togo hołtarja …“ Z lebinami su měnjone brjaze, kótarež w ranem nalěśu ako prědne zelene pupki maju. Teke źinsa jo w Smogorjowje stary nałog žywy, až se k swětkam z lebinami pyšnje.